Konya… “Aradığın Seni Arayandır.”

Ayca Guler
Jun 10, 2023
3 min read

Updated: Jun 11, 2023

Dervişlerin diyarı Konya... Her anlamda düşündüğümden daha yeşil ve insanın da içini yeşertiyor. Parkları, camiileri, türbeleri, sema gösterileri, yemekleri, sokakları, muhabbeti ama en önemlisi de felsefesi ve insana bakışı ile her anlamda kendine özgü bir yer burası ve size de kendinizi özgün, biricik hissettirmeyi başarıyor.

ree — Alaaddin Tepesi'nde Konya'ya "Kuşbakışı"

“Navigasyona sevgi yazın ve bunu takip edin.”

Dümdüz Konya’ya yemyeşil bayırların arasından yüksek hızlı trenle İstanbul’dan 4,5 saatte varıyoruz. Bu gezide Uluslararası Mevlana Vakfı’ndan Hz. Mevlana’nın 22. Kuşak Torunu Esin Çelebi Bayru ve Nadir Dede ile tanışma sohbet etme şansı bulduk. Şans diyorum çünkü çok değerli insanlar. Onların ağzından Mevlana’yı ve öğretilerini dinlemek ve bugünün koşullarında bu öğretileri uygulamak için sorular sormak bizim için bulunmaz bir nimet oldu. Mevlana’yla ilgili bilgileri birinci kaynaktan dinlemek, bu konuda yazılmış en iyi kitapları almak için mutlaka Uluslararası Mevlana Vakfı’na uğramalısınız.

Şems ile Mevlana’nın buluştuğu, Mesnevi’nin yazıldığı bu şehirde gerçek aşk nedir, potansiyeline ulaşmak nasıl olur en çok bunları düşündüm sanırım. Hayattan “Neden?”i “Niçin?”i çıkar diyor Nadir Dede ve sonra da ekliyor: “Navigasyona sevgi yazın ve bunu takip edin.”

“Türkiye’nin Buğday Ambarı” diye bize öğretilen bu şehir sadece karnımızı, soframızı değil, aslında ruhumuzu da doyuruyormuş.

Michelin Yıldızı’nın Işığını Söndürecek Bir Aşçıbaşı

Anadolu’nun ortasında yer alan, pek çok medeniyete ev sahipliği, hatta başkentlik yapmış olan Konya’nın gastronomi kültürü de elbette oldukça zengin. Neolitik Dönemi’nin ilk yerleşim yerlerinden Çatalhöyük, buğdayın evcilleştirilme tarihinde de önemli bir yere sahip, burada 8400 yıllık antik buğday tohumları bulundu. Buğday o zaman da bu diyarda önemliymiş, bugün de. Bazı şeylerin değişmemesi ne güzel.

Konyalılar için yemek o kadar önemliymiş ki, ölen aşçıbaşıları Ateşbaz-ı Veli için bir anıt mezar yapmışlar. Bu anıt mezar bir aşçıbaşı için dünyada (muhtemelen) yapılan ilk anıt mezar. Yemek gibi dünyevi

bir ürün çıkaran birine böylesine manevi bir önem verilmesi, günümüzün Michelin Yıldızı’nı söndürür diye düşünüyorum.

Tabii bu maneviyatın kaynağı, kendisinin Mevlevihane’nin yemeklerini pişirmesinden kaynaklı. Ateşbaz-ı Veli’nin bir tas çorbasını içmek isterdim sanırım, elinin nasıl bir lezzeti vardı acaba.

Ateşbaz-ı Veli’nin yemekleri için biraz geç de olsa buraya gelince mutlaka yemeniz gerekenler: Bamya çorbası, tirit, etli ekmek, höşmerim, kenevir helvası, yağlı somun… Şerbetleri de çok başarılı. Reyhan Şerbeti’ni, baldan, elma sirkesinden ve sudan yapılan Sirkencübin Şerbeti’ni de mutlaka deneyin.

Çile Odası’nda Bulunan Huzur

Konya, sadece gezilecek-yenilecek bir yer değil. Şüphesiz hiç bir şehir değildir ama bunu burada dervişlerin diyarında havadan, sudan anlıyorsunuz. Buradaki seyahatin rotası biraz içimizi de kapsıyor, içimize de yolculuk yapıyoruz. Bütün dünyevi ihtiyaçları en aza indiren Çile Odası, belki de bugünün tabiriyle inziva kampları, da burada deneyimlenmesi gereken bir yolculuk. Seyreddin Konevi Camii’sinde 1 metrekareden de küçük, kapkaranlık, her yeri kapalı Çile Odası’na girdiğimde klostrofobi yaşayacağımı düşündüm ama o karanlık odaya tek başıma girince büyük bir boşluğa girip derin bir huzur hissettim. Seyreddin Konevi burada 40 gün 40 gece dışarı çıkmadan çile çekermiş.

“Gel Gel, Ne Olursan Ol (Konya'ya) Gel”

Konya her dönem çok güzel ama genelde bahar aylarında gezilmesi ideal. Yazın fazla sıcak olabiliyor. Aralık ayında Şeb-i Arus Törenlerini de izleme fırsatı bulabilirsiniz.

Mevlana'nın güzel bir sözü var: "Aradığın seni arayandır." Siz her ne arıyorsanız eminim bir parçasını Konya'da bulacaksınız.

“Gel gel ne olursan gel” sözlerinin söylendiği bu toprakların Anadolu’nun orta yerinde her yere bu kadar yakın olması bir tesadüf olmasa gerek. Mutlaka gidin görün, bakalım sizin yolculuğunuz nereye çıkacak, sizi neler bulacak…